Gewoon met de tijd mee of verslaafd?

Een jaar geleden kocht ik mijn eerste smartphone. Eigenlijk wilde ik er nog niet aan. M'n oude telefoon deed het nog gewoon, maar op aandringen van Marcel heb ik toch m'n oudje eraan gegeven en een Samsung S3 gekocht. Met abonnement.... voor het eerst. Mooi geel hoesje erbij.... geheel in Kaatje stijl.

Vanaf het begin, toen ik m'n telefoon een beetje 'ontdekt' had, twitterde, facebookte en appte ik er vrolijk op los. Later kwam ook Instagram erbij en wist ik menige andere interessante app te vinden.

Deze week stond er een berichtje van Libelle op Twitter: of je mee wilde doen met een een korte enquête, met kans op een Libelle goodiebag. Nou, dat wilde ik wel. De enquête bleek te gaan over het al dan niet gebruiken van smartphone en social media. Ik heb de enquête naar waarheid ingevuld en gaf ineens toe, dat ik misschien (ahum) toch wel veel tijd aan mijn Samsung besteed. Natuurlijk wist ik dat wel, maar 'hardop' toegeven is net even anders.

Wat deed ik 'vroeger' zonder smartphone? 's Avonds op de bank... of in m'n middagpauze... ? Tja dat was toch veel tv kijken, beetje knutselen ... maar ook kletsen thuis op de bank of met collega's... of gewoon even niks... Lezen deed ik al heel lang niet meer. Een tijd lang (vóór m'n Samsung tijdperk) heb ik daar de rust niet voor gehad, maar nu zou het toch weer moeten kunnen. Lekker met een leuk boek op de bank. Alleen ik merk, dat ik me er niet toe kan zetten om een leuk boek te zoeken.

Maar ben ik nou verslaafd aan mijn mobiel of ga ik met m'n tijd mee? Of is het van beiden een beetje? Eerlijk gezegd, denk ik het laatste, maar wel een beetje meer van het ene dan van het andere. Een beetje meer verslaafd... denk ik... vrees ik... weet ik...

Ik hoop, dat ik met m'n eerlijkheid een goodiebag ga winnen. Het is al lang geleden, dat ik iets won.
En ik ga proberen om van een beetje meer een beetje minder te maken. Ik ga weer wat meer frøbelen. En misschien toch maar weer eens lezen... Even zoeken naar een mooi boek op m'n mobiele Google misschien? ;)

Dag vakantie... hello goodbye kilo's...

Meestal als de vakantie in zicht komt, ga ik denken over zon zee strand... en m'n bikini. Vorig jaar een paar leuke gekocht... maar het idee, dat ik die dit jaar weer aanmoest... daar kreeg ik een ongemakkelijk gevoel van. Ik mag echt niet klagen hoor. Ik heb best een aardig figuur voor een vijftiger (ai) dus ik heb ze ook gewoon gedragen. Ik ben niet vóór de vakantie gaan lijnen om er nog iets van te maken. Nee het viel allemaal best mee......

Maar dan is de vakantie voorbij... Ik heb volop genoten van zon zee strand.... en van eten en drinken... Heerlijk natuurlijk, maar de gevolgen zijn zichtbaar en voelbaar. Daar komt bij, dat ik na de Marikenloop (18 mei) helemaal niks (ja dat zeg ik...) aan sport heb gedaan. Nul komma nul... Zelfs de sportschool opgezegd. Steeds nam ik me voor om weer te gaan lopen, maar ik deed het niet. Met als gevolg, dat ik nu zwaarder ben dan ooit. Nog steeds niets dramatisch, maar zoals vrouwen het zo mooi kunnen zeggen: m'n kleren zitten niet lekker meer, dus er moet iets af. Normaal willen we het liefst nieuwe kleding kopen, maar in dit geval willen we toch het 'oude' kloffie aan. Ik snap soms wel, dat mannen ons niet helemaal kunnen volgen.

Kortom: alles bij elkaar opgeteld is het tijd voor actie!
En toen kwam weer eens de geweldige discipline van vriendin Mieke ter sprake in ons vrienden-cluppie. Hoe zij vorig jaar gedreven 5 maanden lang Insanity van Shaun T heeft gedaan... en volgehouden. Insanity is een fanatieke vorm van training, met behulp van Shaun op dvd, laptop of usb. Tot 'overmaat van ramp' plaatste Mieke een foto van zichzelf een jaar geleden en één van nu op facebook... wooo...
Ik begon voorzichtig aan te geven, dat ik het ook wel wilde proberen... maar diep in mijn hart dacht ik: dat ga ik nooit volhouden zoals Mieke het deed: 6x per week (thuis!!) een 40 minuten work-out. Maar toch liet de gedachte me niet los. Dus nu heb ik een dvd-box in huis... met de 'gevreesde' Insanity work-outs van Shaun... en geloof me of niet... van het vrienden-cluppie zijn 3 anderen ook begonnen... Allemaal de afgelopen dagen.



Nadat ik gisteren dvd speler op de (ruime) slaapkamer had aangesloten, heb ik alvast even een kijkje genomen bij de fit-test. Die doe je aan het begin en dan iedere twee weken gedurende de trainingsperiode van (tenminste) 60 dagen.
Na het kijken had ik zowaar zin om de test te gaan doen, hoewel er een paar onderdelen bijzaten, waar ik dus echt slecht in ben. Bv. de push-up-jump of zoiets. Opdrukken en tegelijkertijd met je voeten uit elkaar 'springen'. Nou geloof me: ik kan al niet opdrukken zonder jump.... laat staan mèt. Zou ik daar dan ook beter in worden of houd je gewoon altijd een zwak punt? Ik ga het ervaren!

Vanmorgen was mijn moment daar. Ik heb de test gedaan en geloof me: het was zwaar!! Nou ben ik ook geen ochtendmens. Ik heb dan altijd het gevoel, dat mijn lijf nog niet wakker is, maar Shaun hield daar geen rekening mee.... Gaan!
Na een half uur zat de test erop. Verschillende oefeningen, die je in 1 minuut zo vaak mogelijk moet doen. En nu weet ik dus (netjes opgeschreven), welke aantallen ik over 2 weken moet 'verslaan'. Appeltje eitje... slik.



En morgen dus de eerste echte 40-minuten work-out. Ik heb er zin in en dat is geen leugen. Eigenlijk wilde ik afspreken om 4x per week te gaan sporten, maar ik vrees, dat het dan snel 2 of 3 wordt en dus heb ik me voorgenomen om voor de 6 (dat is ook de bedoeling van Shaun... geloof ik ;)) te gaan.... en dan kom ik hopelijk niet onder de 4.
Na een beetje wikken en wegen, wordt vrijdag mijn rustdag, want dat is werkrooster-technisch gezien de lastigste dag om het sporten in te plannen.

Dus Insanity it is... en ik wil het echt volhouden... met een beetje steun van de mee-sportende vriendinnen... maar natuurlijk is morele support van iedereen welkom. Dus laat je vooral niet tegenhouden om oppeppende berichtjes te sturen! HELP (me)!