woensdag 4 september 2019

1 jaar later: meer duurzaam, minder dummie

Een jaar geleden schreef ik een blog over duurzaam leven: duurzame dummie. Ik zette de eerste stappen naar een duurzamer leven en eerlijk is eerlijk: dat valt niet altijd mee. Maar ik heb zeker stappen gezet en dus wil ik met jullie delen, wat er in een jaar is veranderd bij ons in huis en ook in mijn hoofd! Even voor de duidelijkheid: ik word niet gesponsord, dus alle merken/producten die ik noem/gebruik heb ik zelf gekocht!

Foodhuggers

Ik vertelde vorig jaar, dat ik een spaarpotje maakte om in stapjes duurzame 'hulpmiddelen' te kunnen aanschaffen. Mijn eerste aankoop: Foodhuggers, die ik gebruik om bv. halve citroenen, uien, een stuk courgette af te dekken in de koelkast. Iets wat ik voorheen met huishoudfolie en plastic zakjes deed. De plastic zakjes zijn ondertussen helemaal uit onze keuken verdwenen, de huishoudfolie gebruik ik nog af en toe tot de rol op is... bijna!
Ondanks de Foodhuggers, blijft een ander probleem bestaan. Ik ontdek te vaak, dat ik de halve citroen, ui of courgette vergeet en ze alsnog in de afvalbak verdwijnen. Hier valt dus nog de nodige winst te behalen.

Ook liggen er nu twee vellen Abeego in de keukenla (of eigenlijk 1... want nummer 2 is zoek???). Ik gebruik deze bijenwas food-wraps ipv huishoudfolie om een schaaltje af te dekken, maar ook voor de kaas.

Een grotere aankoop, de duo afvalbak, kwam er toch nog vrij snel, omdat de oude enkele bak het begaf. De duobak gebruiken we voor restafval en plastic. En buiten, om het hoekje bij de voordeur en in de winter weer op balkon, staat een bakje voor het groenafval. Stiekem wordt er wel eens gesmokkeld, maar over het algemeen scheiden we nu netjes al het afval.

WASSEN
Maar niet alleen in de keuken doet duurzaamheid zijn intrede. Sinds april was ik mijn haar met een shampoobar (haarzeep) en dat bevalt me heel goed. Deze natuurlijke zeep is milieuvriendelijk, biologisch afbreekbaar en ook nog eens goed voor je haar, want geen chemische ingrediënten. Op dit moment ben ik aan mijn tweede zeepje bezig, dit keer de kokosmelk en mangoboter haarzeep van Botma & van Bennekom. De zeep is verrassend schuimend. Je haalt hem een paar keer over je natte haar, masseert het in en er ontstaat een heerlijks zacht schuim. Tijdens het uitspoelen lijkt het haar een beetje stug, maar na het drogen is mijn haar lekker zacht. Ik merk niet veel verschil met de vorige haarzeep van Het Zeeplokaal, behalve de andere geur.

Haarzeep van Botma & van Bennekom

Ondertussen draait de wasmachine al bijna een jaar met wasmiddel van Seepje, waarover ik in mijn eerste duurzame blog schreef. Hoewel mijn lief er aan moest wennen, want niet de vertrouwde geur, lijkt hij er nu wel happy mee. Ik merk geen verschil in resultaat met mijn oude wasmiddel en dat vind ik een goed teken. Seepje ruikt lekker, er zijn meerdere geuren en de was is schoon. Daar gaat het uiteindelijk om. Sinds kort is er ook wasverzachter van Seepje, maar die heb ik nog niet geprobeerd. Ik gebruik nu de Ecover, want die vond ik van alle merken de lekkerste geur hebben. Binnenkort ga ik in de winkel wel even een Seepje wasverzachter openmaken om te ruiken ;)

Wassen met Seepje en Ecover

Met boodschappen doen valt veel duurzame winst te behalen. Toegegeven: ik koop niet 100% biologisch/duurzaam en ik eet nog vrij vlees. Toch winkel ik nu veel bewuster. Steeds vaker kies ik biologische producten en soms ook fairtrade. Ik denk dat op dit moment zo'n 80% van alle zuivel die we gebruiken biologisch is, sowieso de melk, karnemelk, yoghurt en kwark. Vlees en groente/fruit kies ik ook vaker biologisch en we neigen ook steeds meer naar vleesloos eten. Eigenlijk wil ik op een punt komen, dat we meer vegetarisch eten en áls we vlees eten, alleen biologisch.

FAST- EN FAIR-FASHION
En dan het hoofdstuk kleding. Dat blijft toch een dingetje. Of eigenlijk DING! Ik heb me meer verdiept in de fast fashion industrie en daar is heel veel mis. Maar hoe verleidelijk toch ook om de laaggeprijsde kleding te kopen. Ik ben absoluut niet 'onschuldig' als het gaat om het kopen van deze kleding, maar in mijn hoofd is er wel een omslag aan de gang. Ja, ik ga nog wel eens overstag, maar steeds vaker ook, kan ik de verleiding weerstaan. Ik koop nog steeds kleding, maar heb niet meer de neiging om tussen de rekken te graaien met het gevoel 'hebben hebben hebben'. Ik kan op momenten serieus besluiten om níet de H&M in te lopen, omdat ik het stemmetje 'fast fashion' in m'n hoofd hoor.

Sustainable fashion van Filippa K

Af en toe koop ik iets van een duurzaam en fair merk of kies ik voor bv. biologische katoen. Ook komen er meer producten op de markt van bv. de duurzamere alternatieven bamboe, tencel of lyocell. En als ik dan toch in de H&M beland, zoek ik naar het 'conscious'-label. Steeds vaker kijk ik ook op sites als Project Cece, een zoekmachine voor duurzame kleding en ik loop zo nu en dan even naar binnen bij Van Nature in mijn woonplaats, maar ik merk dat ik bij de duurzame merken meestal nog niet echt vind wat ik zoek. En eerlijk is eerlijk: het prijskaartje kan soms ook best afschrikken.

Een andere optie is de kringloop of tweedehands kledingwinkel. Een duurzaam alternatief, want je koopt niet iets nieuws, maar hergebruikt. Ik heb een aantal kledingstukken tweedehands en als het er nog mooi uitziet, geeft me dat ook echt een goed gevoel. De tijd dat kringloopkleding 'armoe' was is al lang voorbij.

Tweedehands vest

Op het gebied van kleding kan en moet ik nog veel stappen zetten en hopelijk word ik daarbij geholpen door een veranderende mode-industrie. Hoewel het nog lang zal duren voordat deze sector helemaal om is (áls dat al gaat gebeuren!?), zie je toch dat de aandacht voor fair fashion groeit.
Natuurlijk hangt er aan fair fashion een ander prijskaartje, maar als we nou allemaal gewoon wat minder kopen tegen een eerlijke (hogere) prijs... !

MINDER KLEDING
De afgelopen maanden hebben we veel in huis opgeruimd, zo ook de kledingkast. Ik heb behoorlijk wat weggedaan (staat klaar voor de koningsmarkt) en ik ga binnenkort nog eens kijken naar de twijfelgevallen. Hoewel ik mezelf nog geen 'capsule wardrobe' zie hebben, is minder kleding echt geen slecht idee! Als ik op Instagram kijk naar de capsule kledingkast van bv. Anne Marije Baars, kan ik soms serieus denken: dat wil ik ook, maar voorlopig ben ik tevreden met hoe mij kast er nu uitziet.

Als ik alles zo op een rijtje zet, realiseer ik me dat er nog genoeg te doen is, maar ben ik ook blij met de stappen die ik afgelopen jaar heb gezet. En het blijkt in veel gevallen helemaal niet zo moeilijk! Ik hoop dat ik jullie een beetje heb kunnen stimuleren om ook wat meer stapjes te zetten...

Dus mijn vraag: welke volgende stap ga jij zetten? Ik zou het leuk vinden om je antwoord te lezen in een reactie!

maandag 7 januari 2019

Van altijd ON- naar OFF-line

Eerlijk is eerlijk: ik had niet gedacht, dat het me zou lukken om een maand offline te gaan. Geen Instagram, geen Facebook en uiteindelijk ook geen Twitter. Ten eerste om mezelf te testen: kan ik (tijdelijk) zonder? Maar ook om in de decembermaand meer aandacht te hebben voor mijn omgeving en om andere leuke dingen te doen, waar ik meestal de tijd niet voor neem.

Op 5 december heb ik de Insta en Facebook apps ver weggestopt op mijn mobiel. Ik hoopte dat dat genoeg zou zijn. en dat bleek ook zo. In werkpauzes en thuis op de bank, had ik toch altijd mijn telefoon bij de hand, maar het kostte me geen moeite om de apps te laten voor wat ze waren.
Met Twitter deed ik nooit veel, maar nadat ik Insta en Facebook afsloot, zat ik ineens allerlei Twitterberichten te lezen. De handeling 'telefoon pakken als ik op de bank zit' zat zo ingebakken, dat ik dat bleef doen en dus automatisch andere apps ging gebruiken of gewoon ging surfen op het net.

Uiteindelijk heb ik na een week ook de Twitter app weggestopt. Ik moet bekennen dat 'mijn mobiel pakken' een valkuil blijft! Ik had me voorgenomen om mijn mobiel vaker weg te leggen, bv. op de slaapkamer. Dat heb ik dus niet gedaan, maar ik heb hem uiteindelijk wel meer genegeerd. Ik heb een familie-fotoalbum gemaakt, zonder steeds op mijn mobiel te kijken. Ondertussen ben ik aan mij derde legpuzzel van 1000 stukjes bezig, ben ik weer een boek gaan lezen, heb ik tasjes gehaakt, is de slaapkamer af, zijn er kasten opgeruimd, heb ik gewandeld zonder mobiel en tijdens ons Kerstdiner in een restaurant, lag mijn mobiel gewoon thuis.


De eerste offline-week viel het me op hoe vaak ik dacht "even een foto maken" (voor Insta) en vervolgens dacht ik "oh nee dat HOEFT niet"! Hoezo het HOEFT niet? Nú ineens niet? Het HOEFT nóóit, maar blijkbaar is het zo ingesleten, dat het soms als móeten voelt! In mijn hoofd dacht ik dus vaak in plaatjes, in foto's. Dat is echt beduidend minder geworden. Ik denk bij een lekkere latte of een speciaalbiertje in een cafeetje niet meer "hoe maak ik hier een mooi plaatje van".

Omdat ik niet mega-veel volgers heb, heb ik niet de illusie, dat ik gemist ben de afgelopen weken. En heb ík andere Instagrammers gemist? Mwah, dat valt ook te bezien. Ik heb me wel eens afgevraagd hoe het An van de De Minimamalist is vergaan, omdat zij mij op het idee bracht om offline te gaan. En ik volg Lynda Hovens (Lyndahome) graag, dus aan haar heb ik nog wel eens gedacht. En natuurlijk aan mijn vrienden die ik niet van Insta ken, maar die wel op Insta actief zijn.


Nu heb ik dus voor het eerst na 5 december de apps uit hun schuilplaats gehaald en weet je wat zo gek is? Ik vind het gewoon spannend om ze te openen. Niet om wat ik ga zien, niet om hoeveel volgers er vertrokken zijn, niet om te zien wat ik allemaal heb gemist... maar ik denk omdat ik bang ben dat ik weer heel snel terugval. Omdat de apps wegstoppen heel veilig is. De verleiding weg.
Maar Insta is leuk en inspireert en dat wil ik, met mate, wel blijven voelen. Dus nu is de uitdaging om te doseren. Om te beginnen zie ik de apps nog steeds niet op het eerste scherm als ik mijn mobiel open. Verder ga ik mijn profiel opschonen (lees: minder mensen volgen. Ik volg er zoveel, dat ik niet eens meer weet wie het allemaal zijn).

Ik ben benieuwd hoe anderen dat doen. Na deze maand denk ik wel te weten hoe ik kan minderen, maar toch hoor ik graag van jullie hoe jullie omgaan met de verleidingen van Social Media. Ben jij wel eens langere tijd offline gegaan? Wat heeft het je opgeleverd? Wat doe je om je surfgedrag te doseren?

Over een maand hoop ik te kunnen melden, dat het me gelukt is om met mate te Instagrammen of Facebooken... wordt vervolgd.