zaterdag 6 februari 2021

Een industrieel doorkijkje

De deur tussen onze woonkamer en de gang stond eigenlijk altijd open. Ik had er nooit een hekel aan, om de gang in te kijken en met de bamboe lamp die er hangt vind ik het juist een mooi plaatje. Eerder stonden de schoenen op een stapel in een hoekje. Dat was wel een doorn in mijn oog. Omdat de muur in het bewuste hoekje schuin loopt, past er geen standaard schoenenkastje. Daarom kozen we voor een schoenenrekje van IKEA. Of eigenlijk 2, want ze zijn te stapelen. De schoenen staan niet uit het zicht, maar toch ziet het er wel opgeruimd uit.

Open deur

Tot zover onze schoenen. Want het doorkijkjesverhaal was eigenlijk een voorzetje voor het vervolg: de deur. Eigenlijk is zo'n deur, die altijd open staat een lomp gevaarte. Niks moois, alleen praktisch. En in ons geval was het zelfs niet eens praktisch, want altijd open!


Je kent vast wel de mooie verbouwingen in woonprogramma's: bijna standaard inclusief een nieuwe trap en industriële deuren. Een trap hebben wij niet in ons appartement, dus dat vind ik nooit interessant. De zwarte stalen (of aluminium) deuren daarentegen vind ik meestal prachtig. Helaas leert een beetje neuzen op internet leert je, dat ze nogal aan de prijs zijn. 

Niet alleen ik, maar ook mijn lief vindt zo'n zwarte deur prachtig, dus we zochten verder naar een betaalbaar alternatief. Dat vonden we in december bij Gamma, in de aanbieding en met gratis verzenden. Na een nachtje slapen hakten we de knoop door, bestelden de deur van Lundia en besloten, dat we hem in januari zouden laten leveren. Ondertussen zochten we contact met een Klussenier, die wel een gaatje had om hem bij ons te plaatsten. 

Omlijsting

Op 11 januari stond de deur bij ons thuis en een week later werd hij afgehangen door de Klussenier. Omdat hij niet aan zwarte scharnieren kon komen (of gewoon vergeten was ze te bestellen? ;)) gebruikte hij de scharnieren van onze oude deur, die ik later zelf matzwart heb geverfd. 

De deur hangt en eigenlijk kijken we nog steeds gewoon de gang in zoals voorheen, maar nu omlijst door een mooi industrieel matzwart frame. Het ziet er stijlvol uit en geloof het of niet: het voelt ruimtelijker. Dat klinkt misschien een beetje raar, maar de grote witte deur staat niet meer open en daardoor hebben we meer zicht op de (schuine) muur en niet meer op de lompe deur. Het geheel lijkt nu pas echt af!


Tips

Wil je ook zo'n mooie deur? Denk dan hieraan:

  • Let goed op de afmetingen. Wij hebben de grootste deurmaat (231,5 x 93 cm) en kozen daarom voor 4 ramen in plaats van 3. Bij een kleinere deur is het misschien mooier om voor 3 ramen te kiezen. Bovendien heb je bij zo'n grote deur 3 scharnieren nodig. 

  • Er zijn veel bedrijven die dit soort deuren verkopen. Zowel in metaal als ook in hout. Dat laatste hebben wij. Vooral bij bouwmarkten is het slim om de aanbiedingen in de gaten te houden. Wij bespaarden uiteindelijk zo'n €150 op het totaalbedrag. Omdat wij samen niet echt handig genoeg zijn om een deur te plaatsten en niemand in onze omgeving dat wél kon, hebben wij ervoor gekozen het te laten doen. Dat kostte ons bij een Klussenier €100,-. Bij de meeste bouwmarkten, die deze service aanbieden ben je meer kwijt. Vergeet ook niet, dat vooral de grootste deurmaat behoorlijk 'gewichtig' is en dus moeilijker hanteerbaar.
     
  • De houten deuren staan standaard in de grondverf. Meestal ziet dat er mooi strak uit. Dat was bij ons ook het geval en dus besloten wij de deur niet nog eens af te lakken. Houdt er rekening mee, dat dit ook anders kan zijn!

vrijdag 15 januari 2021

Stoelendans in de woonkamer

Soms heb je even een zetje nodig om iets te doen, wat je eigenlijk wel wílt, maar steeds uitstelt. Anderhalve week geleden gaf mijn lief het laatste zetje: kom, we gaan de woonkamer 'omgooien'.

We hadden al zo vaak van gedachten gewisseld over de mogelijkheden, maar ik was steeds niet overtuigd. Of eigenlijk zag ik gewoon de mogelijkheden niet (of wilde ik ze niet zien). 

Een oude foto van de oude opstelling
Vóór: een oudere foto met hét tv-muurtje

Ik begon in eerste instantie alleen met het verschuiven het houten bankje, maar al gauw waren we de complete zithoek aan het veranderen.
De tv had voor mijn gevoel altijd maar één goede plek. Hij paste precies voor een stukje muur tussen Veluxraam en balkondeuren en kon volgens mij nergens anders. En omdat wij best fanatieke tv-kijkers zijn, kon de bank dus ook maar op één plek: er tegenover. Het idee, dat de tv op een andere plek een stukje voor het raam zou staan, stond mij zo tegen. Maar oké... ik gaf toe om het toch te proberen.

Ná: de bank een kwartslag gedraaid met rug naar keuken

De bank hebben we een kwartslag gedraaid, waardoor we nu met de rug naar de keuken zitten. Dat vond ik lastig, want ik kan altijd zo enorm genieten van mijn keukenplankjes, die ik nu dus niet meer zie vanaf de bank.

Ná: keukenplankjes uit het zicht

De tv staat in de hoek, net een stukje voor één van de drie ramen aan de zijkant. Oké... toegegeven: het is niet echt storend. En bij het voormalige tv-muurtje staat nu het houten bankje met lijsten en een mooie canvas van More than Canvas erboven. Je ziet hier ook meteen de nieuwe muurkleur: Subtle Greige van Flexa. En voor de volledigheid: op de keukenmuur zit de iets lichtere kleur Sandy Beach, ook van Flexa.
 
Ná: geen tv meer, maar leuke lijsten

De eethoek staat nog hetzelfde, maar omdat de bank gedraaid is, zien we die nu dus vanaf daar en dat is toch ook best leuk. Bovendien kijken we nu vanaf de bank naar de ramen met houten jaloezieën en die vind ik een stuk leuker om te zien, dan het Veluxraam waar ik eerst tegenaan keek.

Vóór: vanaf de bank zagen we de eettafel niet

Ná: vanaf de bank zicht op de eethoek

Zittend achter de laptop aan de eettafel heb ik nu meer contact met Marcel op de bank. Hij ziet mij en ik zie niet meer alleen zijn rug. 

De fauteuil van De Troubadour staat nu dichterbij bij de zithoek, waardoor ik er ook meer gebruik van maak. Als ik daar zit kan ik toch nog genieten van het uitzicht over de stad.

Ná: fauteuil als onderdeel van de zithoek

De zithoek voelt knus en een beetje rommel op het aanrecht is nu minder storend. Dat is een groot bijkomend voordeel ;) Bovendien ontstaan er leuke nieuwe hoekjes en komen sommige items beter tot hun recht. Al met al ben ik erg blij met de nieuwe opstelling. Blijkbaar had ik dat zetje even nodig!

Ná: de tv is minder prominent aanwezig


De salontafel klopt qua model niet meer bij de bank, maar dat was al zo vóór de stoelendans. Een vierkanter model zou nu mooier uitkomen en ook praktischer zijn. Maar hé... je moet iets te wensen overhouden! 

Ben jij iemand die veel schuift in huis? Of houd je het liever bij 'vertrouwd'?

woensdag 18 november 2020

Instagram-stijl veranderen... durven en doen.

Mijn eerste post op mijn Instagram account a.look.inside plaatste ik op 2 september 2015. Ik was van plan om een account te maken met vooral interieurfoto's, maar ik begon heel gevarieerd: ons eigen interieur, winkels, collages van pinterest, baksels, frøbels en nog veel meer. In de afgelopen 5 jaar is a.look.inside geworden tot 'mijn eigen interieur' account. Ik heb ondertussen ruim 1600 volgers en daar ben ik trots op, maar toch ben ik steeds meer aan het nadenken over 'de toekomst' van mijn account. En daarbij staat één gedachte centraal: ik ben méér dan mijn interieur.

Mijn eerste foto op a.look.inside

Ik schreef dit op, omdat ik in mijn hoofd echt dacht, dat ik een interieur-account had. Maar terugscrollend in het laatste jaar op insta, zie ik opvallend veel andere dingen voorbij komen. Eigenlijk ben ik blij verrast door mijn eigen acoount. Bijzonder toch? Maar ik merk wel, dat ik met het plaatsen van foto's vaak nadenk over 'hoe populair' een bepaald soort post zal zijn en dat vind ik eigenlijk best jammer. Dat gevoel wil ik loslaten en dan gewoon doen waar ik blij van word. Verandering dus en dat kan best spannend zijn. Daarom ga ik grondig te werk, voordat ik 'los ga'. Zou jij ook iets willen veranderen en zou je het aandurven? Misschien heb je iets aan mijn tips.

Ik ben dol op bloemen

Mix & match

Hoewel ik dus best blij ben met mijn account, zijn er nog wel een paar dingen die ik zou willen toevoegen op a.look.inside. Dus heb ik gebrainstormd over mogelijke veranderingen, lijstjes gemaakt, thema's bedacht en rondgekeken op insta bij inspirerende accounts. Waarom spreken ze mij aan? Is het alleen de inhoud of ook de vorm? Is het de manier van schrijven of zijn het de foto's? 

De nieuwe insteek probeer ik op te hangen aan een paar thema's, waar ik veel kanten mee op kan. Het zijn thema's waar ik een blij gevoel van krijg en dat is belangrijk als je lol wilt halen uit wat je plaatst.

Af en toe een sfeervolle flatlay

5 kapstokjes

Al brainstormend ben ik gekomen tot 5 thema's. Zie het als kapstokjes waar ik mijn feed aan wil ophangen.  Hierbij wil ik steeds in mijn achterhoofd houden, dat ik niet bang moet zijn om iets 'anders dan anders' te doen. De verschillende thema's zullen elkaar ook zo nu en dan overlappen.

HYGGE & LAGOM
De eerste term (Deens) staat voor knusheid en huiselijke gezelligheid, de tweede (Zweeds) staat voor evenwichtigheid en gelijkmatigheid: niet teveel, niet te weinig, maar 'precies goed'.
Voor mij kan het zijn: wegkruipen met thee en een boek of lekker koken en eten. Genieten van de eenvoud van het leven met rust en balans. 

BLOEMEN
De sfeer, warmte en kleur die bloemen geven aan het leven vastleggen in beeld, variërend van een enkele bloem tot een uitbundig boeket, van stoere bessen en dahlia's tot de tere lathyrus.

INTERIEUR
Kleine en grote veranderingen in ons appartement. Geen overload en 'herhaling van zetten' en vaker details en close-ups.

BUITENLEVEN
Sfeerfoto's die rust uitstralen, beelden uit de natuur en misschien soms ook van de stad en op vakantie.

DIY
Creatieve uitspattingen; van afdrukken maken in klei tot een wollen trui en interieur diy's met een uitleg in mijn blog.

Een populaire diy-foto op a.look.inside

Feed vullen

Als je het leuk vindt om die thema's te leren kennen, hou dan mijn insta in de gaten. Ik zal ze de komende tijd introduceren en laat ze steeds terugkeren, zodat jullie ze straks (hoop ik) gaan herkennen.

Over de vormgeving denk ik nog na. Ik weet nog niet zeker of ik iets ga veranderen aan de lay-out, de sfeer of het kleurgebruik. Ik heb een paar favoriete accounts, die er in hun 'overzicht' prachtig uitzien. Daardoor zijn ze zeer herkenbaar, maar ik weet niet of zo'n specifieke lay-out bij mij past. Kijk maar eens bij mariaenfelice en juriannematter. Zij gebruiken veel wit tussen de foto's en dat straalt een bepaalde rust uit.

Inspo

Ik wil nòg een paar instagram-accounts met jullie delen, die voor mij inspirerend zijn geweest in mijn zoektocht:

pearlswithnature (voorheen draadenspijkerhome)
szaar
countyroadliving
lyndahome
thathomepage
immagie_fotografia

Denk jij ook wel eens na over het veranderen van je instagram account? Ik ben benieuwd hoe je dat zou aanpakken en ik zou het leuk vinden als je dat wilt delen.

x Karin

maandag 2 november 2020

Met tikkende breinaalden op de bank

Een eeuwigheid geleden schreef ik hier mijn laatste bericht. Nou ja eeuwigheid: ruim een jaar. En daar zijn genoeg redenen voor te bedenken, maar het is vooral een kwestie van inspiratie en de tijd nemen. De inspiratie was er misschien wel voor foto's, maar niet zoveel voor tekst. En de tijd nemen... tja... ik heb genoeg tijd om te schrijven, maar ik gebruik die tijd voor andere 'leuke dingen' en daar hoort ook nietsdoen bij ;)


Wollig

Nu ik in deze corona-tijd het breien weer heb opgepakt, leek het mij een leuk idee om mijn breisels aan jullie te showen. In mijn studententijd heb ik heel wat truien gebreid en ook daarna vond ik het ook nog heerlijk om 's avonds met tikkende breinaalden op de bank te zitten. Op een gegeven moment ben ik ermee gestopt en bleef mijn verzameling breinaalden onaangeroerd en de la liggen.


In september kwam de nieuwe hobby-collectie van Søstrene Grene uit en die was dit keer helemaal toegespitst op breien, haken en borduren. Ik zag de mooie kleuren van het garen en besloot, dat het weer eens tijd werd om een trui te breien. Ik had er echt zin in, dus kocht het garen zodra het in de winkel lag. Mijn keuze viel op twee kleuren (crème en terra) wol-bamboe garen. 70% wol/ 30% bamboe. Even wennen, want je steekt vrij makkelijk in de draad, omdat deze onregelmatig is. Maar na een paar centimeter ben je aan het garen gewend.

Vergeet ik nog te vertellen, dat ik al die jaren als student zonder patroon heb gewerkt. En nu dus ook.
Voor de liefhebbers zal ik aan het eind van dit bericht proberen uit te leggen hoe ik mijn eigen patroon 'maak'.



Aan de slag!

Vol enthousiasme begon ik met het voorpand (met blokjespatroon) en dat ging als een speer. Het achterpand ging zo mogelijk nog vlotter. Hierin zat geen blokjespatroon, dus kon ik praktisch zonder nadenken mijn toertjes draaien. Na de mouwen stortte ik me op de hals en dat vind ik altijd een dingetje. Met vier naalden zonder knop en een zwaar pakket dat eraan hangt... pfff... Maar ik zag natuurlijk mijn trui ontstaan en dus ging ik vrolijk verder. 


Vanmorgen heb ik het laatste stukje van mijn wintertrui in elkaar genaaid en kon ik hem eindelijk passen! Wat kan je daar blij van worden en wat geeft het veel voldoening: een zelfgemaakte trui die na heel wat uurtjes breien eindelijk af is! En hij is gelukt! Is ie perfect? Nee vast niet. Er zijn ongetwijfeld een paar dingetjes die anders/beter hadden gekund, maar ik ben blij met het resultaat.  Dus laat de temperatuur maar zakken! Het is 2 november, maar vandaag was het 20 graden... ietsjes te warm... ;)


Tussendoortje

Als ik een doe-het-zelf project oppak zie ik graag snel resultaat. Een hele trui is dan een behoorlijke oefening in geduld. Maar om mijn ongeduld niet teveel op de proef te stellen, heb ik tussendoor nog een muts gebreid. Gewoon om even iets snel af te hebben. Ja ik ben een beetje gek. I know.



Voor de liefhebbers probeer ik nu een uit te leggen hoe ik mijn selfmade-patroon aanpak:

Ik brei een proeflapje van de wol en ik pak een trui van mezelf als voorbeeld voor de te breien trui. Met het voorbeeld bepaal ik hoe breed ik de trui wil hebben en hoe lang hij moet worden. Aan de hand van het proeflapje weet ik het aantal steken voor de breedte en tijdens het breien houd ik de lengte in de gaten.

Voor de hals meet ik de breedte van de opening van de voorbeeldtrui en bepaal of dat de juiste wijdte is voor de trui. Ik tel hoeveel steken de breedte moet zijn en hoeveel naalden voor de 'diepte' van de hals. Bv. 16 naalden... dan kan je aan de halszijde 8 keer steken afkanten (iedere tweede toer). Zo puzzel en reken ik en meestal pakt het goed uit. 

Als voor en achterpand af zijn, maak ik deze bij de schouders aan elkaar, doe de panden over mijn hoofd en kijk waar de schouder uitkomt op de bovenarm en meet vanaf daar met gebogen arm (over de elleboog) hoe lang de mouw moet worden.
Bij de voorbeeldtrui meet ik de wijdte onder de oksel (het breedste deel van de mouw) en reken uit met hoeveel steken ik de mouw (het breedste deel) moet eindigen. Met het boord van het voorpand meet ik om mijn pols hoe wijd ik het mouwboord wil maken. In dit geval waren dat 44 steken. Bovenaan de mouw moest ik naar 68 steken. Na het boord (8 cm) moest ik nog 44 cm mouw breien. Daardoor kon ik elke 10de toer aan beide zijden 1 steek meerderen om op 68 steken te komen. 

Als ook de mouwen af zijn, gebruik ik 4 naalden zonder knop om de steken voor de hals op te nemen. Met deze naalden brei ik rond tot de juiste breedte van het boord. In dit geval werd het een col van ca. 15 cm. Tegenwoordig zijn de naalden zonder knop korter dan 'vroeger' en dan gebruik je er beter 5 dan 4. Een rondbreinaald kan ook handig zijn, mits die niet te lang is.

Tot slot naai ik de trui in elkaar en werk alle loshangende draden af. En eerlijk is eerlijk: dat is de meest vervelende klus van het breien! 

En uh... je kunt natuurlijk ook op zoek gaan naar een website met patronen. Daar verkopen ze vaak ook de wol die ze in het voorbeeld gebruiken.

Tot slot nog even dit: ik word niet gesponsord door Søstrene Grene. Het is mijn werkgever, maar ik heb alle wol zelf gekocht.


woensdag 4 september 2019

1 jaar later: meer duurzaam, minder dummie

Een jaar geleden schreef ik een blog over duurzaam leven: duurzame dummie. Ik zette de eerste stappen naar een duurzamer leven en eerlijk is eerlijk: dat valt niet altijd mee. Maar ik heb zeker stappen gezet en dus wil ik met jullie delen, wat er in een jaar is veranderd bij ons in huis en ook in mijn hoofd! Even voor de duidelijkheid: ik word niet gesponsord, dus alle merken/producten die ik noem/gebruik heb ik zelf gekocht!

Foodhuggers

Ik vertelde vorig jaar, dat ik een spaarpotje maakte om in stapjes duurzame 'hulpmiddelen' te kunnen aanschaffen. Mijn eerste aankoop: Foodhuggers, die ik gebruik om bv. halve citroenen, uien, een stuk courgette af te dekken in de koelkast. Iets wat ik voorheen met huishoudfolie en plastic zakjes deed. De plastic zakjes zijn ondertussen helemaal uit onze keuken verdwenen, de huishoudfolie gebruik ik nog af en toe tot de rol op is... bijna!
Ondanks de Foodhuggers, blijft een ander probleem bestaan. Ik ontdek te vaak, dat ik de halve citroen, ui of courgette vergeet en ze alsnog in de afvalbak verdwijnen. Hier valt dus nog de nodige winst te behalen.

Ook liggen er nu twee vellen Abeego in de keukenla (of eigenlijk 1... want nummer 2 is zoek???). Ik gebruik deze bijenwas food-wraps ipv huishoudfolie om een schaaltje af te dekken, maar ook voor de kaas.

Een grotere aankoop, de duo afvalbak, kwam er toch nog vrij snel, omdat de oude enkele bak het begaf. De duobak gebruiken we voor restafval en plastic. En buiten, om het hoekje bij de voordeur en in de winter weer op balkon, staat een bakje voor het groenafval. Stiekem wordt er wel eens gesmokkeld, maar over het algemeen scheiden we nu netjes al het afval.

WASSEN
Maar niet alleen in de keuken doet duurzaamheid zijn intrede. Sinds april was ik mijn haar met een shampoobar (haarzeep) en dat bevalt me heel goed. Deze natuurlijke zeep is milieuvriendelijk, biologisch afbreekbaar en ook nog eens goed voor je haar, want geen chemische ingrediënten. Op dit moment ben ik aan mijn tweede zeepje bezig, dit keer de kokosmelk en mangoboter haarzeep van Botma & van Bennekom. De zeep is verrassend schuimend. Je haalt hem een paar keer over je natte haar, masseert het in en er ontstaat een heerlijks zacht schuim. Tijdens het uitspoelen lijkt het haar een beetje stug, maar na het drogen is mijn haar lekker zacht. Ik merk niet veel verschil met de vorige haarzeep van Het Zeeplokaal, behalve de andere geur.

Haarzeep van Botma & van Bennekom

Ondertussen draait de wasmachine al bijna een jaar met wasmiddel van Seepje, waarover ik in mijn eerste duurzame blog schreef. Hoewel mijn lief er aan moest wennen, want niet de vertrouwde geur, lijkt hij er nu wel happy mee. Ik merk geen verschil in resultaat met mijn oude wasmiddel en dat vind ik een goed teken. Seepje ruikt lekker, er zijn meerdere geuren en de was is schoon. Daar gaat het uiteindelijk om. Sinds kort is er ook wasverzachter van Seepje, maar die heb ik nog niet geprobeerd. Ik gebruik nu de Ecover, want die vond ik van alle merken de lekkerste geur hebben. Binnenkort ga ik in de winkel wel even een Seepje wasverzachter openmaken om te ruiken ;)

Wassen met Seepje en Ecover

Met boodschappen doen valt veel duurzame winst te behalen. Toegegeven: ik koop niet 100% biologisch/duurzaam en ik eet nog vrij vlees. Toch winkel ik nu veel bewuster. Steeds vaker kies ik biologische producten en soms ook fairtrade. Ik denk dat op dit moment zo'n 80% van alle zuivel die we gebruiken biologisch is, sowieso de melk, karnemelk, yoghurt en kwark. Vlees en groente/fruit kies ik ook vaker biologisch en we neigen ook steeds meer naar vleesloos eten. Eigenlijk wil ik op een punt komen, dat we meer vegetarisch eten en áls we vlees eten, alleen biologisch.

FAST- EN FAIR-FASHION
En dan het hoofdstuk kleding. Dat blijft toch een dingetje. Of eigenlijk DING! Ik heb me meer verdiept in de fast fashion industrie en daar is heel veel mis. Maar hoe verleidelijk toch ook om de laaggeprijsde kleding te kopen. Ik ben absoluut niet 'onschuldig' als het gaat om het kopen van deze kleding, maar in mijn hoofd is er wel een omslag aan de gang. Ja, ik ga nog wel eens overstag, maar steeds vaker ook, kan ik de verleiding weerstaan. Ik koop nog steeds kleding, maar heb niet meer de neiging om tussen de rekken te graaien met het gevoel 'hebben hebben hebben'. Ik kan op momenten serieus besluiten om níet de H&M in te lopen, omdat ik het stemmetje 'fast fashion' in m'n hoofd hoor.

Sustainable fashion van Filippa K

Af en toe koop ik iets van een duurzaam en fair merk of kies ik voor bv. biologische katoen. Ook komen er meer producten op de markt van bv. de duurzamere alternatieven bamboe, tencel of lyocell. En als ik dan toch in de H&M beland, zoek ik naar het 'conscious'-label. Steeds vaker kijk ik ook op sites als Project Cece, een zoekmachine voor duurzame kleding en ik loop zo nu en dan even naar binnen bij Van Nature in mijn woonplaats, maar ik merk dat ik bij de duurzame merken meestal nog niet echt vind wat ik zoek. En eerlijk is eerlijk: het prijskaartje kan soms ook best afschrikken.

Een andere optie is de kringloop of tweedehands kledingwinkel. Een duurzaam alternatief, want je koopt niet iets nieuws, maar hergebruikt. Ik heb een aantal kledingstukken tweedehands en als het er nog mooi uitziet, geeft me dat ook echt een goed gevoel. De tijd dat kringloopkleding 'armoe' was is al lang voorbij.

Tweedehands vest

Op het gebied van kleding kan en moet ik nog veel stappen zetten en hopelijk word ik daarbij geholpen door een veranderende mode-industrie. Hoewel het nog lang zal duren voordat deze sector helemaal om is (áls dat al gaat gebeuren!?), zie je toch dat de aandacht voor fair fashion groeit.
Natuurlijk hangt er aan fair fashion een ander prijskaartje, maar als we nou allemaal gewoon wat minder kopen tegen een eerlijke (hogere) prijs... !

MINDER KLEDING
De afgelopen maanden hebben we veel in huis opgeruimd, zo ook de kledingkast. Ik heb behoorlijk wat weggedaan (staat klaar voor de koningsmarkt) en ik ga binnenkort nog eens kijken naar de twijfelgevallen. Hoewel ik mezelf nog geen 'capsule wardrobe' zie hebben, is minder kleding echt geen slecht idee! Als ik op Instagram kijk naar de capsule kledingkast van bv. Anne Marije Baars, kan ik soms serieus denken: dat wil ik ook, maar voorlopig ben ik tevreden met hoe mij kast er nu uitziet.

Als ik alles zo op een rijtje zet, realiseer ik me dat er nog genoeg te doen is, maar ben ik ook blij met de stappen die ik afgelopen jaar heb gezet. En het blijkt in veel gevallen helemaal niet zo moeilijk! Ik hoop dat ik jullie een beetje heb kunnen stimuleren om ook wat meer stapjes te zetten...

Dus mijn vraag: welke volgende stap ga jij zetten? Ik zou het leuk vinden om je antwoord te lezen in een reactie!

maandag 7 januari 2019

Van altijd ON- naar OFF-line

Eerlijk is eerlijk: ik had niet gedacht, dat het me zou lukken om een maand offline te gaan. Geen Instagram, geen Facebook en uiteindelijk ook geen Twitter. Ten eerste om mezelf te testen: kan ik (tijdelijk) zonder? Maar ook om in de decembermaand meer aandacht te hebben voor mijn omgeving en om andere leuke dingen te doen, waar ik meestal de tijd niet voor neem.

Op 5 december heb ik de Insta en Facebook apps ver weggestopt op mijn mobiel. Ik hoopte dat dat genoeg zou zijn. en dat bleek ook zo. In werkpauzes en thuis op de bank, had ik toch altijd mijn telefoon bij de hand, maar het kostte me geen moeite om de apps te laten voor wat ze waren.
Met Twitter deed ik nooit veel, maar nadat ik Insta en Facebook afsloot, zat ik ineens allerlei Twitterberichten te lezen. De handeling 'telefoon pakken als ik op de bank zit' zat zo ingebakken, dat ik dat bleef doen en dus automatisch andere apps ging gebruiken of gewoon ging surfen op het net.

Uiteindelijk heb ik na een week ook de Twitter app weggestopt. Ik moet bekennen dat 'mijn mobiel pakken' een valkuil blijft! Ik had me voorgenomen om mijn mobiel vaker weg te leggen, bv. op de slaapkamer. Dat heb ik dus niet gedaan, maar ik heb hem uiteindelijk wel meer genegeerd. Ik heb een familie-fotoalbum gemaakt, zonder steeds op mijn mobiel te kijken. Ondertussen ben ik aan mij derde legpuzzel van 1000 stukjes bezig, ben ik weer een boek gaan lezen, heb ik tasjes gehaakt, is de slaapkamer af, zijn er kasten opgeruimd, heb ik gewandeld zonder mobiel en tijdens ons Kerstdiner in een restaurant, lag mijn mobiel gewoon thuis.


De eerste offline-week viel het me op hoe vaak ik dacht "even een foto maken" (voor Insta) en vervolgens dacht ik "oh nee dat HOEFT niet"! Hoezo het HOEFT niet? Nú ineens niet? Het HOEFT nóóit, maar blijkbaar is het zo ingesleten, dat het soms als móeten voelt! In mijn hoofd dacht ik dus vaak in plaatjes, in foto's. Dat is echt beduidend minder geworden. Ik denk bij een lekkere latte of een speciaalbiertje in een cafeetje niet meer "hoe maak ik hier een mooi plaatje van".

Omdat ik niet mega-veel volgers heb, heb ik niet de illusie, dat ik gemist ben de afgelopen weken. En heb ík andere Instagrammers gemist? Mwah, dat valt ook te bezien. Ik heb me wel eens afgevraagd hoe het An van de De Minimamalist is vergaan, omdat zij mij op het idee bracht om offline te gaan. En ik volg Lynda Hovens (Lyndahome) graag, dus aan haar heb ik nog wel eens gedacht. En natuurlijk aan mijn vrienden die ik niet van Insta ken, maar die wel op Insta actief zijn.


Nu heb ik dus voor het eerst na 5 december de apps uit hun schuilplaats gehaald en weet je wat zo gek is? Ik vind het gewoon spannend om ze te openen. Niet om wat ik ga zien, niet om hoeveel volgers er vertrokken zijn, niet om te zien wat ik allemaal heb gemist... maar ik denk omdat ik bang ben dat ik weer heel snel terugval. Omdat de apps wegstoppen heel veilig is. De verleiding weg.
Maar Insta is leuk en inspireert en dat wil ik, met mate, wel blijven voelen. Dus nu is de uitdaging om te doseren. Om te beginnen zie ik de apps nog steeds niet op het eerste scherm als ik mijn mobiel open. Verder ga ik mijn profiel opschonen (lees: minder mensen volgen. Ik volg er zoveel, dat ik niet eens meer weet wie het allemaal zijn).

Ik ben benieuwd hoe anderen dat doen. Na deze maand denk ik wel te weten hoe ik kan minderen, maar toch hoor ik graag van jullie hoe jullie omgaan met de verleidingen van Social Media. Ben jij wel eens langere tijd offline gegaan? Wat heeft het je opgeleverd? Wat doe je om je surfgedrag te doseren?

Over een maand hoop ik te kunnen melden, dat het me gelukt is om met mate te Instagrammen of Facebooken... wordt vervolgd.

dinsdag 6 november 2018

Sterrenkrans DIY

Met de kerstdagen in zicht (nou ja... zo voelt het, nu ik op mijn werk een lading kerstartikelen over me heen krijg) ga je toch weer denken aan gezelligheid, kaarsjes aan, warme chocolademelk en versieringen voor in huis. Liefst geen overkill, maar subtiele accenten.


Kijkend tussen mijn DIY spullen, kwam ik op het idee van deze sterrenkrans. Hij is heel simpel te maken.

Ik gebruikte de volgende artikelen:

-een metalen ring van ø 30 cm.
-lijmpistool/-patronen
-zwart draad
-zwart karton
-2 figuurponsen ster ø 3.5 cm en 1.5 cm.
-schaar/mesje


De zwarte metalen ring had ik nog liggen. Mocht je geen zwarte kunnen vinden: je kunt hem heel makkelijk zwart spuiten. Of pas de kleur van je karton aan, aan de kleur van de ring. Ook de figuurponsen had ik nog liggen, maar je vindt ze zeker bij een hobbywinkel. De ringen en ponsen zitten op dit moment ook in het kerstassortiment van Søstrene Grene (zolang de voorraad strekt).

Met de figuurponsen drukte ik sterren uit het karton.
Voor deze krans gebruikte ik 23 grote en 14 kleine sterren.
Warm het lijmpistool op.
Leg de ring met één kant op een verhoging. Ik gebruikte een klein doosje. Dit maakt het vastplakken van de sterren makkelijker. Je voorkomt dat de ring aan de ondergrond vastkleeft.


Doe een druppel lijm op de ring en druk er een ster op. Hij zit eigenlijk meteen vast. Versier zo de hele ring, afwisselend met grote en kleine sterren. Het mooiste effect krijg je als je de sterren verschillende kanten op laat kantelen.

Als de lijm goed droog is kan je de krans voorzichtig omdraaien. Doe dan op de achterkant nog een druppel lijm, zodat de lijm als het ware om de ring heen zit. Zo loop je de minste kans, dat de sterren van de ring vallen.


Knip of snij de lijmresten/-draden weg, bevestig het zwarte draad aan de ring en klaar is je krans!


Op dezelfde manier ga ik ook een kleinere witte krans maken. Hiervoor moet ik met een restje verf de ring eerst wit maken, want hij is zilverkleur. Over een paar dagen zal ik hier ook het witte kransje laten zien.

Uiteraard kan je de krans in elke gewenste kleur maken. Ik ben benieuwd voor welke kleur jij kiest. Laat je me dat weten? #alookinsidekrans