Twee voor de prijs van één...

Ik ben al een tijdje over de inhoud van dit bericht aan het nadenken. Helemaal helder krijg ik het niet voor mezelf, maar ik wil het toch even kwijt.

Er gaat in een paar maanden aardig wat shampoo doorheen bij ons en ook haar-mousse, lak, wasverzachter, wasmiddel en meer van dat soort artikelen. Maar jee, wat is dat spul vaak duur. Zeker als je aan bepaalde merken 'hangt'.
De afgelopen maanden heb ik bewust de folders van supermarkten en drogisten in de gaten gehouden. En wat blijkt: er zijn altijd wel producten, die wij gebruiken, in de aanbieding. En niet zelden komt het erop neer, dat het twee voor de prijs van één is, of iets in die buurt. En vaak ook staat bij een winkel, dezelfde aanbieding in meerdere opeenvolgende folders.

Nou weet ik niet of ik de enige ben, maar je gaat je dan toch afvragen of de prijzen van die producten niet gewoon standaard naar beneden kunnen? Als ik altijd wel ergens 2 flessen Syoss shampoo kan kopen voor de prijs van één... dan betaal ik nooit 'de hoofdprijs'... En ik zal niet de enige zijn, die dat doet...

Ik heb geen idee, wie opdraait voor 'het verlies' (hoewel ik betwijfel of er sprake is van verlies ;)) van al die gratis tweede producten: de aanbiedende winkel (lees in dit geval: Kruidvat)? De leverancier? De producent? Maar wat is het nut van die hoge prijzen van één product, als je er eigenlijk nooit het volle pond voor hoeft te betalen? Dus wat ik eigenlijk wil zeggen: gooi die prijzen naar beneden... !!

Ja ik weet het: het zal wel veel te simpel gedacht zijn en er zit vast een hele strategie achter, maar volgens mij zouden de merken veel meer goodwill kweken als ze de prijzen 'per stuk' zouden verlagen! Dan kom ik vaker één fles halen, vaker in de winkel, meer kans dat ik meer andere dingen koop... en dat is toch wat 'jullie' willen...?

(onderzoeksresultaten slechts gebaseerd op mijn eigen waarneming... ;))

Wat is nou één week!?

"Zeven dagen????.... Nou dan wens ik je heel veel succes!"...

Dat was over het algemeen de reactie op mijn mededeling, dat ik een weekje aan 'Facebook-onthouding' wilde doen. Toegegeven.... sommigen vroegen zich ook af, waarom dat nou zo moeilijk zou zijn.
Tja... als je verslaafd bent, líjkt stoppen niet moeilijk, maar dat ís het wel! Iedereen kent dat wel, dat je denkt: ik moet toch eens wat minderen, maar het dan ook echt doen!?

Ik wist eigenlijk wel, dat ik zo'n beetje vastzit aan mijn Samsung. Het enige moment, dat ik hem niet bij de hand heb, is als ik aan het werk ben. Maar verder? Als ik de deur uitga, de bocht om rij en ontdek, dat ik 'hem' niet bij me heb, ga ik terug.... en ik weet zeker dat ik niet de enige ben.

Een week op zwart
Dus besloot ik, dat het tijd werd om mezelf eens te testen. Hoe verslaafd ben ik? Kan ik een week zonder mijn Facebook-app? En na die week... ga ik dan net zo hard weer terug naar mijn oude gewoontes?
Zondagavond 22 februari om 00.00 zou ik op zwart gaan... tot de week erop zondag 00.00 uur... zeven dagen, 168 uur... Ondertussen had ik besloten, dat ik Facebook en Instagram (en uiteindelijk kwamen Pinterest en Twitter er ook bij) een week zou mijden, en dat ik mijn mail en Whatsapp maar één keer per dag zou checken... een half uurtje en dan weer afsluiten.

Zondagavond om 23.00 uur nam ik 'afscheid', een uur eerder dan gepland, maar om nou een uur langer wakker te blijven, alleen maar om mijn verslaving nog even te voeden?? Wel heb ik nog even mijn pictogrammen van de betreffende apps van mij 'startpagina' gehaald en ben ik uitgelogd op Facebook.

Maandag

's Morgens wist ik meteen weer wat ik mezelf had opgelegd. Ik pakte m'n telefoon even om te kijken hoe laat het was. Daarna legde ik hem netjes terug. Ik had mezelf uitgedaagd en ik die uitdaging aangenomen, dus ik wierp niet eens een blik op de pictogrammen....
Eenmaal beneden nestelde ik me met een bak koffie op de bank. Ik hoefde pas om 11 uur de deur uit, dus nog even rust. En toen gebeurde het: ik pakte mijn telefoon, een automatische beweging, en wilde met een lichte tik een app openen... maar die ene stond er niet... Nee!!
Ik had het niet eens door, het ging gewoon vanzelf... telefoon pakken, knopje indrukken, veeg, tik... Wat was ik blij, dat ik de pictogrammen had verwijderd, zodat ik moest nadenken wat ik deed en me realiseerde, dat ik midden in een uitdaging zat. Boem, met beide benen op de grond.

Terwijl ik nog maar een bak koffie pakte, vielen de gedachten over elkaar heen: jee ik ben echt verslaafd... het is een automatisme... is dat eigenlijk echt zo erg of hoort het bij deze tijd... ik kan dit... een week is wel lang... Ik probeerde rustiger na te denken. Ga ik nu tijd overhouden? Zo ja, wat ga ik met die tijd doen?
Mijn blik viel op de mooie rozen, die ik zomaar van mijn lief had gekregen... Leuk, even een foto bij daglicht maken en op Insta.... Uhhh... shit!

Met koffie nummer drie, kroop ik weer op de bank. In mij ouderwetse papieren agenda heb ik mijn gedachten opgeschreven en ik besloot een stukje te gaan lezen om de gedachten te verzetten.

Om 11 uur moest ik gaan werken en dus miste ik mijn telefoon niet en in de pauze, die ik normaal niet zonder telefoon doorkom, liet ik hem in mijn kluisje liggen. Tja... ik kon hem wel pakken, maar wat had het voor een zin? Ik mocht er toch niets mee...

Eenmaal weer thuis op de bank, na het eten, betrapte ik mezelf op het automatisch pakken van de telefoon.
Uit 'verveling' keek ik maar even naar mijn saldo op de bank-app en mijn tegoed op de Vodafone-app. Nee niet doen! Gewoon NIET DOEN! 

Ik had ook de neiging om alvast de mail en de Whatsapp berichten te gaan bekijken, maar ik had me voorgenomen dat van 20.00 tot 20.30 uur te doen, dus ik hield me nog even in. En toen het om 20.00 uur zover was, liet ik mijn vriendinnen in onze groeps-app weten hoe dag één was verlopen, groette ik mijn kinderen, die me succes wensten, waarna ik om 20.30 uur vrij gemakkelijk de boel weer afsloot. Klaar voor vandaag.

Voordat ik in slaap viel, vroeg ik me nog af of het de komende dagen lastiger of makkelijker zou gaan worden. Ga ik het méér missen of mìnder? En wat gebeurt er na deze week... ga ik dan terug naar af?

Dinsdag- Woensdag
Ik begon dinsdag met een vrije ochtend en net als maandag, greep ik ook dinsdag naar m'n mobiel, terwijl ik aan de koffie zat. Is dit net zoiets als een sigaret pakken als je verslaafd bent aan roken? Je pakt eigenlijk zonder dat je er erg in hebt een sigaret?
Het lukte me wel om geen mail en app te openen, maar ik moest er wel bij nadenken. Gelukkig bood m'n werk de rest van de dag genoeg afleiding en heb ik eigenlijk geen tijd gehad om aan mijn telefoon te denken.
Na de VIP avond op m'n werk, was ik om 22.15 uur thuis. Pas na 23 uur heb ik mijn mail en Whatsapp bijgelezen. Even een half uurtje lezen en kletsen en toen naar bed. Weer een dag om.
Omdat woensdag een vrije dag was, was die dag een goede test. En ja het was best lastig om me in te houden. Het is zo lekker om even bij te lezen en foto's te kijken...
Wel heb ik een foto van de keuken in ons nieuwe huis op marktplaats gezet, want die willen we graag verkopen. En toegegeven... na 10 minuten stond er al een bod op en kon ik de verleiding niet weerstaan om mijn mail te checken. De mails met vragen en biedingen bleven komen, dus ja, ik heb vaker op mijn mail gekeken, dan ik me had voorgenomen. Wat dat betreft, is mijn missie niet helemaal geslaagd. Maar waar het vooral om ging, lukt me nog wel: geen Facebook en Instagram...

Donderdag
Geen lieve berichtjes van mij op Facebook om Marcel te feliciteren. Gelukkig kon ik het live doen en dat is uiteindelijk waar het allemaal om gaat. Na een hele dag werken, kwam ik thuis, waar de maaltijd al wachtte en daarna visite, dus weinig 'mobieletijd' en behoefte. Ondertussen gingen de biedingen op de keuken gewoon door... (dus ja: mail een aantal keren gecheckt).
Ik was deze dag om 12.00 uur overigens wel op de helft van mijn experiment!

Vrijdag- Zaterdag
Weer twee werkdagen, met overdag weinig tijd voor en behoefte aan internet. Maar 's avonds op de bank vond ik het toch lastig, dat ik niet even kon Facebooken enzo. En wat me opviel, is dat ik toch mijn telefoon bij de hand hield. En ik pakte hem geregeld, opende hem en keek.... Ik keek vooral naar de pictogrammen en dacht: kan ik nou echt niets openen? Klapte hem weer dicht en legde hem naast me neer. En toch pakte ik hem weer... een paar minuten later. Grrr... waarom doe ik dat toch?
En ik merkte ook, dat ik ging aftellen... aftellen tot zondagavond 00.00 uur.... Dan zou m'n 'onthouding' voorbij zijn.
Zaterdagavond in de bioscoop en bij de naborrel, maakte ik wel een foto, maar voelde niet de behoefte om hem te plaatsen op Facebook. Deze is voor mijn 'onthoudingsweek-collage'... Ja ik dacht al weer na over collages maken voor Instagram.... Facebook...
De contacten met Marktplaats in verband met de verkoop van de keuken had ik aan Marcel overgedragen. Daardoor hoefde ik minder mijn mail te checken. Toegegeven: ik heb mijn mail vaker gecheckt, dan voorgenomen.

Zondag
Laatste dag... dus vroeger dan normaal ging ik even een half uurtje appen... omdat ik wist, dat ik 's avonds om 00.00 uur weer 'vrij' was... Maar ik 'haal' 00.00 niet... ik slaap voor die tijd en dus wordt het maandagochtend voordat mijn experiment afloopt.

En dat is dus NU!
Toen ik vanmorgen wakker werd, wist ik dat mijn onthouding voorbij is. Maar nee, ik logte niet meteen in. Ik stond op, nam een bak koffie en nu zit ik achter de laptop en maak ik eerst dit blog-bericht af.
Pas als dat klaar is, ga ik eens kijken hoeveel meldingen ik heb staan op Facebook en Instagram...

Natuurlijk vraag ik me nu af, wat deze week 'zonder' nou met me gedaan heeft... Toegegeven: ik heb meer gelezen, m'n breiwerk gepakt, de krant, blog geschreven, gewandeld, naar de bios... maar als ik heel eerlijk ben: ja ik heb m'n appjes gemist. Het was misschien minder moeilijk dan ik dacht, maar ik heb me ook gestoord aan mijn gewoontes. Want die telefoon heb ik ondanks de onthouding niet uit het oog verloren... en dat vind ik eigenlijk vrij irritant ;)
Dus je hoort mij niet zeggen, dat het experiment geslaagd is. Maar ik ben wel benieuwd of ik nu kan minderen. Of het me lukt om m'n telefoon wat vaker weg te leggen, want ik weet nu nog beter, dat het geen zin heeft om hem steeds op te pakken... het is vooral de gewoonte, de beweging, die ingesleten is...
Dus eigenlijk heb ik er een uitdaging bij... 

ps: na een week 10 meldingen op Instagram, 39 op Facebook, 15 op Pinterest en 0 op Twitter