vrijdag 19 februari 2016

Van bloed dat creatief kruipt...

Het is niet de eerste keer, dat ik in mijn hoofd bezig ben met creatieve ideetjes. Soms zakt het even weg, maar er komt altijd een moment, dat de hersenspinsels weer aan de oppervlakte verschijnen. Zo ook nu!

De afgelopen weken heb ik kaarten ontworpen. Althans: ik heb teksten bedacht en ben op zoek gegaan naar lettertypes die mooi en geschikt zijn. En dat blijkt nog best lastig.
Ik gebruikte een lettertype, dat ik prachtig vond, maar kwam erachter, dat het dan wel mooi, maar ook vaak onleesbaar was. Daarop werd ik gewezen door een aantal vriendinnen. Omdat ik zelf wist wat ik geschreven had, had ik niet door dat het lastig te ontcijferen viel.

Uiteindelijk besloot ik hulp te vragen. Uit twee collages van teksten en liet ik 14 personen hun 5 favorieten aangeven. Vervolgens maakte ik collages van lettertypes en hier vroeg ik naar een top 3. Met de 5 meest gekozen teksten en 3 lettertypes ga ik nu de definitieve kaarten uitwerken... met een beetje hulp van m'n dochter die over de nodige teken-/ontwerp-programma's beschikt.

 
Ondertussen ben ik aan het speuren naar een geschikte en betaalbare drukker, wat ik nogal een lastige missie vind. Maar het gaat lukken... vast en zeker!
Dus als het een beetje meezit, kan ik mijn eerste serie in maart presenteren en dan hoop ik dat mijn ontwerpen een schot in de roos zijn. Ach... wie niet waagt...

Naast de kaarten komt er binnenkort ook een leuke serie wanddecoraties aan. Achter de schermen wordt ook hier druk aan gewerkt. Het is even afwachten of beide projecten tegelijk het daglicht gaan zien, of dat er één voorop loopt.


Hopelijk heb ik jullie nieuwsgierigheid een beetje gewekt...
Wordt uiteraard vervolgd... en ik zou zeggen: houd mijn blog en instagram in de gaten!

dinsdag 9 februari 2016

Smaakvolle pitstop bij JP Vincken...

Aan het eind van mijn wandeling door Nijmegen, kom ik dit keer via de Daalseweg terug in het centrum. Tegenwoordig doe ik wel eens boodschappen bij de AH in deze straat en onderweg kan ik mijn blik nooit afhouden van JP Vincken & Zn op nummer 31.

Een aantal weken geleden kocht ik hier, uit nieuwsgierigheid, een lekker stuk kaas. Dus als ik ontdek, dat ik op de laatste meters van mijn wandeling langs deze delicatessenwinkel kom, besluit ik even binnen te wippen voor weer een lekker stuk kaas. Het is rond 13 uur en er zitten aan aantal mensen aan de tafeltjes te lunchen. Geheel spontaan besluit ik ook neer te ploffen en een lekker broodje te kiezen. Zien eten doet eten!


De sfeer is heerlijk relaxed. Ik bestel een pistoletje met pittige Stolkse boerenkaas en de eigenaar (denk ik) vraagt of ik er een beetje mosterdmayonaise op wil... Ja graag!
Mijn latte macchiato wordt gebracht en even later volgt het broodje. Lekker ruim kaas erop, een beetje rucola en de mayonaise. Niet teveel poespas, maar dat hoeft ook niet. Ik wilde een broodje kaas... en dat is het!

Terwijl ik geniet van het knapperig verse pistoletje, de heerlijke kaas en de subtiele mayo, geniet ik van de rust. Geen herrie-muziek, maar sfeervolle jazzy klanken. Ik kan dat wel waarderen. De bediening is vriendelijk en attent en ook al zit ik in m'n uppie in wandelkleding... ik voel me erg op m'n gemak.


Ik kijk om me heen. Het interieur is zo leuk. Beetje industrieel, beetje vintage, beetje mediterraans. In de kasten tegen de lange wand staan allerlei lekkernijen: wijn, olijfolie, pasta's, aioli... Op een grote tafel liggen verschillende Hollandse kazen en achter de vitrine met buitenlandse kaasjes, olijven en vleeswaren hangen rustieke droge worsten.


Naast mij zit een schrijver met zijn laptop, even verderop een ouder echtpaar en een jonge meid komt een broodje halen, waarschijnlijk in haar pauze.

Ik kan me moeilijk losmaken van de omgeving, maar moet toch verder... Voor ik afreken, kies ik nog een lekker stuk kaas voor thuis en ik neem me voor om hier samen met Marcel zeker terug te komen. Misschien op één van de zondagmiddagen met livemuziek en lekkere wijn.... Ik ga de agenda in de gaten houden.

dinsdag 2 februari 2016

Plant eens een plantje... in huis.

Ooit werkte ik in een bloemen- en plantenwinkel. In die tijd had iedereen, in mijn herinnering, planten in het interieur. Verspreid door de hele kamer stonden mooie en minder mooie planten en net zulke mooie (of minder mooie) potten. Je moest wel echt "géén groene vingers" hebben als je een huis had zonder levend groen.
Vier planten in de vensterbank, één op de tv (ja dat kon toen nog), één op de hoek van de hoge kast (liefst een hangend exemplaar) en naast de bank mocht wel een grote op de grond staan.

foto: kalanchoe.nl

Bij 'mijn' winkel veel verkocht (voor 'erbij'), was de kalanchoe... een rijk bloeiend vetplantje. Oh wat had ik een hekel aan die plant. En nóg...! Mijn haren gaan overeind staan als ik Rob (die van de tuinverbouwing) voor de zoveelste keer de TiSento zie aanprijzen. Sorry, maar ik vind het vreselijk. Mijn voorkeur ging (en gaat) toch echt uit naar groene planten in allerlei schakeringen, van grijs- tot frisgroen.

Met de jaren verdween de plant steeds meer naar de achtergrond. In ieder geval bij mij.
Ik haalde groen in huis in de vorm van bloemen en decoratieve takken, maar echte planten waren een uitzondering. In de afgelopen jaren gooide ik meer planten weg, dan ik kocht en maandenlang had ik níets in huis.

foto instagram: @milou_nieuwenhuis

Toch zie je de 'veel planten' trend terugkomen. Op mijn geliefde instagram is groen in huis weer helemaal hot en als je zoekt op #urbanjungle (of alles wat daarop lijkt) zie je deze nieuwe ontwikkeling ruimschoots voorbij komen. Vooral cactussen en vetplantjes doen het goed, maar ik zie ook de mooi generfde Alocasia voorbij komen en wat te denken van de Pilea. Rondom deze laatste bestaat zelfs een hele uitwisselingsmarkt.

Pilea
foto instagram: @plantenfestijn


foto instagram: @ceramicmagpie

Ik geef het toe: ook ik ben weer om! Een jungle is het nog niet, maar onlangs heb ik wel de nodige planten gekocht en ze stylish verantwoord een plekje gegeven. En ja: ik word er blij van! In mijn veranderende interieur brengt het levende groen meer sfeer, warmte en vrolijkheid. Het haalt net dat kille randje weg van het vele zwart, wit en grijs. Zeker in combinatie met houten accessoires.


En samen met de kleur geel, die zich terug knokt in mijn huis, maken de planten me blij. Frisgroen, grijsgroen, donkergroen: de plant is terug van weggeweest en dat is wat mij betreft een goede ontwikkeling!


Ik denk er zelfs over om de trend door te trekken in andere dingen... zoals een groene muur! Je ziet het: instagram blijft inspireren.

Mooie kleur op de muur...
foto instagram: @bintihome