Jarenlang heeft m'n vriendin (ik noem haar 'Marie') aan m'n hoofd gezeurd... Ga nou eens mee naar de sauna! Maar ik hield stug vol, dat ik dat niet wilde. Bij m'n vliegangst was het echt angst, hier was het waarschijnlijk vooral onwil. Ik kon niet precies uitleggen waarom ik niet mee wilde. Was het het 'blootgeven'? Of de (dacht ik) onaangename warmte? Geen idee, maar dat ik niet wilde stond als een paal boven water.
Tot ik Marcel leerde kennen. Hij was al vaker naar de sauna geweest en probeerde uit te leggen hoe lekker het is. Ik, in een nieuwe relatie, met nieuwe ideeën, luisterde ernaar en kreeg steeds meer het gevoel, dat ik het toch maar eens moest proberen. Niet dat ik meteen stond te springen, maar de duidelijke nee, die ik naar Marie toe had, maakt plaats voor een voorzichtig misschien...
Ongeveer anderhalf jaar hield ik dat vol. Misschien werd ooit.... ooit werd binnenkort... Nog een paar maanden schoof ik het voor me uit, totdat het eind december 2013 was. Ik was moe, hard gewerkt, druk in m'n hoofd... Op facebook zag ik een berichtje van m'n broer, die op tweede Kerstdag met vrouw en een aantal vrienden in de sauna zat... en ik was jaloers!! Op dat moment kon ik alleen maar denken: dat wil ik ook!
Om te voorkomen dat dat gevoel weer weg zou gaan hebben Marcel en ik meteen gereserveerd voor een dagje sauna op nieuwjaarsdag... inclusief ontspanningsmassage... Dan maar meteen volle bak! Lekker dinerbuffet erbij...
Nieuwjaarsdag brak aan en Marcel vroeg of ik er wel echt zin in had. Ja dat had ik! Natuurlijk kreeg ik wel een beetje de kriebels. Gezonde spanning...
Eenmaal binnen, in de ruimte waar de kluisjes zijn en waar we moesten omkleden... uh: uitkleden!... vroeg ik me een seconde af, waar de kleedhokjes waren. Haha... ja wat denk je zelf? Snel trok ik m'n kleding uit en badjas aan. Op naar de eerste sauna. Niet te heet beginnen, dus de rozensauna van 65 graden. En wat iedereen al voorspelde, gebeurde. Ik trok m'n badjas uit, liep met handdoek de sauna in en alles viel van me af. De gène was weg, de warmte voelde weldadig en ik genoot van de rust en de geuren. Oké... dit is dus de sauna en ik snapte meteen waarom iedereen ('bij wijze van' dan) hier zo van houdt.
Ik heb de hele dag genoten van de rust, ontspanning, het warme water, de zweterige sauna, de opgietingen, de loungebank bij de haard, de smoothie, het buffet, zelfs van het dompelbad en de koude douche en natuurlijk de massage... Ik was om. Eigenlijk was ik dat al na een paar minuten.
En zo kwam het dus, dat ik afgelopen maandag dan eindelijk met Marie naar de sauna ging. Na jaren zeuren ;) was het zover. Omdat we elkaar niet zo vaak zien, hadden we wel gepland, dat het een bijklets-dag zou worden. Nou is dat in de sauna niet al te makkelijk, want het is een stilteruimte. Behalve dan die ene. De panoramasauna is de 'goed gesprek sauna'. Haha... die hadden we nodig!
Dat we later in het warme binnenbad op de vingers getikt werden, omdat we kletsten (we waren niet de enigen hoor!) terwijl het een stilte ruimte is... oeps... dat was een foutje. Schuldig!
Maar wat was het een lekkere dag. Veel gekletst, gelachen, gedobberd, lekker gegeten, roseetje gedronken, maar ook koffie, herinneringen opgehaald aan ons gezamenlijke toneel-verleden en onze zoektocht op RP die geen zoektocht werd, gefantaseerd wat we gaan doen met de 17 miljoen van de staatsloterij en ontdekt dat het nog best lastig is om dat geld op te krijgen. Kortom: eigenlijk hadden we tijd te weinig. Genoeg reden dus voor een vervolgsessie... ooit... ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten