Alleen, maar niet voor lang...

Na De Haan gingen de weken en maanden voorbij en het feit dat ik een gescheiden vrouw was, had ik volledig geaccepteerd. Niet dat ik geen verdriet meer had, maar ik wist wel : het is goed zo. Het dagelijkse leven ging z'n gangetje. Ik werkte, speelde toneel, had 'mutsen-dagjes' met vriendinnen, zocht mijn persoonlijke spullen uit, ging buurten bij mijn ouders.

Samen met m'n vriendin 'A' besprak ik het alleen zijn. Zij was ook alleen en dat maakte het onderwerp makkelijk bespreekbaar. Het was wel duidelijk, dat we helemaal niet alleen wìlden zijn, dus maakten we plannen om ons in RP (Relatie Planet) te verdiepen. Zonder ingeschreven te zijn konden we steeds een paar pagina's bekijken en dat deden we dan ook! Ongegeneerd naar mannen kijken, giechelend als een stelletje pubers. Zoals zovelen waren we vreselijk sceptisch, maar toch besloot ik me in te schrijven, gewoon even een 'kort' lidmaatschap. De eerste dagen kreeg ik meteen een aantal reacties, maar bang als ik was, deed ik daar niets mee. Ja oké... ik ging de profielen van de betreffende mannen natuurlijk wel bekijken, maar ik reageerde niet. Of als ik meteen afknapte, stuurde ik een beleefde afwijzing. Pfff... het voelde echt heel vreemd om zo 'met mannen bezig te zijn'.

Uiteindelijk, om een lang verhaal kort te maken, raakte ik aan de praat met één man en chatten we er vrolijk op los. Ik voelde een klik, maar kon niet geloven, dat dat kon op deze manier. Nooit gezien en toch al kriebels?? Najaaaaa...
We hielden het chatten een week of 2 vol, waarna we een afspraak maakten voor een eerste date.
En nu even heel kort door de bocht: met deze lieve man woon ik nu al 2 jaar samen.
Nee, we lieten er geen gras over groeien en heel snel trok ik bij hem in, mede ingegeven door het feit, dat ik m'n huis uit moest, ik nog niet aan de beurt was voor een huurhuis en ik ook niet bij mijn ouders wilde intrekken. Kortom: waarom niet bij Marcel wonen? Het voelde ontzettend goed en daarom durfde ik zo snel al deze stap te zetten. Van die beslissing heb ik geen spijt, maar natuurlijk heeft het ook lastige momenten opgeleverd.